sokağın köşesinde bir kedi duruyor; 

ben değilim beklediği belli 

zaten kim kimi bekler bu şehirde

bir yerlere gitmek ister gibi 

boş bir poşeti sürüklüyor rüzgar 

nereye gideceğini bilemeyen insanlara benziyor 

bir böcek geçiyor ayağımın yanından 

benden korkmuyor; 

çok da haklı 

hangi böceği ezip geçmişim ki… 

hem böcekler yok sayılmalı 

hava bulutlanmış, 

bir yerlerde köpekler uluyor 

payımıza sessizlik düşmüş 

üşümüşüz 

kombi bozulmuş 

duvarda saat durmuş 

hep birlikte uymuşuz

ve o kedi

gözlerini kısmış bizi izliyor