Sonsuzluğa taşıdım gözyaşlarımı Bin asırdır münferit yaşıyor ruhum İnsanlık insanlıktan uzak durduğu yerdeyim Sonların başlangıç olan bir evren ..
Tik... Taka... Tik... Tak Marşandiz istasyonunda bekler sabahı Dört gecenin kadını Şıpır... Şıpır Sürükler sakallar..
Art arda Apansızın Açtı karanlıklar Akıntıda Allıkları akar Azaldıkça artar Arsız hüsranlar Aciz ağlak Aşklar başlar Avc..
her şey suskundu ruh kıpırdadı sonsuzlukta ruh dediğim hevestir ve karanlığa hapsedilmiştir hiçlikte rastlantı işte rastlantıyla iş..
küçük küçük bulutlar buz dağlarıydı etekleri griye çalan uzak dağların doruklarında allısı pembelisi güllerin sıkışmış bahçe ar..
Topuklarımı yalayan altın buklelerimi serdim yoluna Dünya ile aramdaki tek bağ sensin ey Ademoğlu Senin içindir şu yemyeşil kırlar şu dağlar şu gö..
Gözlerimdeki hüzün ıslatıyor bedenimi Kederi emiyor kutsanmış dudaklarım Son sözlerin acıtıyor içimi Yüreğimin şerha şerha yanışı bu yüzden K..
tufan gelince başı bozuk buz kesti ayaz dağıldı köşesinde titrek rüzgar bulut kabardı göğsünden nemli nemli yağmurla gelen binlerce selam ..
Edebiyat ortamlarında söz dolanır durur sonunda herhangi birinin kibrini bulur. Kibir, neredeyse edebiyat dedikodularının merkezidir. Neden böyled..