yine hapsoldum içime

taşamadıklarım birikiyor 

düşünmek en büyük kubbem

şakaklarımda bekleyenleri sorma

kafam peynir ekmek gibi gidiyor 

aynı uğultu aynı yankılar 

içi geçmiş kapı sesi 

karıncaların ayak sesini özledim 

gençlik aşk sevda özlem 

kül oldu rüzgarın teninde 

üç odalı evde koşuşturmaca 

diğer adada ayrı hıçkırık

her düşün kanat çırpışını düşün 

gitmediler göçe daha 

yıllar ellerimden kaydı

alnıma dayanmış kalın çizgiler 

gözlerim istemsiz doluyor

boğazımda kılçık gibi acılar

su içsem de geçmiyor

zehri dilimde kem sözlerin 

ah o hıçkıra boğduğum geceler

ıslanır mı yeniden gözlerim 

yüzüme küsen gülüşler var bir de

hayaller pervane tepemde üstelik

her an insanı kendiyle baş başa bırakıyor

her nefes anons her an peşimde bir gölge

güneş çıkacak birazdan dostlar 

camlarda yine kendimi kurutacağım 

ya da ruhumu avutacağım