Nasıl bir kibir Allah’ım!

Beğenemiyorum…

Ne dalgalı saç

Ne tel tel kirpikler…

Fakat eski türküler güzel

Kalem kaş olmasa

Tekkede camide manastırda

Bir köpeğin önünde bile

Biz olmak için

Gündüz rüyası 

Belkıs’ın ömründen çalıyorum

Selam söylememiş allı turna, kara tren gecikmiş

Bahçesinde dursun yeşil çınar

İsfahan’a bir yolcu kaptan,

Çöl buralar, dar

Uz gidilen dünyanın yarısına

 Yaslandığım camlar… 

Gönül denen o organı arıyorum

Bağışlanınca mülk olan

Her bahar erguvan sunan toprak gibi…

Üşüdükçe ısıtan.