Tarlalarında koşturduğum günebakan çiçeklerimin

yüzünü güneşten çekip, umudunu ay’a bağlaması…

minik kaplumbağaların korunup kollandığını bildiği şaheser evinden sıyrılıp,

derin tehlikelere açılması…

yeşile vurgun ağaçların, her mevsim giyinmeyi unutup

kuru dalları ile mahremini sergilemesi…

sevda türküleri söyleyen gençlerin

arkalarından kara ağıtlar söyleterek ayrılmaları bu diyardan…

saraya inat ayakta durmaya çalışan mahrur peribacaları…

yeryüzünde nefes almayı bırakıp

dipsiz  okyanuslarda  soluklanan  insanoğlu …

biçare çırpınışlar, nafile dokunuşlar, virane hayatlar…

içimde kopan fırtınaların enkazından

sağ çıkabilirsem, size söze en güzel sevda şiirlerinin şair olacağım…

size SÖZ….