Çocukluğumu istiyorum;  koşup oynadığım, kırları, çiçekleri,  peşi sıra kovaladığım kelebekleri… hayallerimi istiyorum, bulutlar kadar büyük ..

Gitme… sonbahar oluyorum sonra… Önce yapraklarım sararıyor… Ardın sıra, Dökülüyorum hayat denen ağaçtan, Bir bir yalnızlığa…       &nbs..

Yağmurlu bir İzmir akşamında Yürüyorum umarsızca ve usulca Kapkara bulutlar yere değecekmiş gibi alçalmış Araçların farları belli belirsiz aydınlatıyor..