Çocukluğumu istiyorum; koşup oynadığım, kırları, çiçekleri, peşi sıra kovaladığım kelebekleri… hayallerimi istiyorum, bulutlar kadar büyük ..
Gitme… sonbahar oluyorum sonra… Önce yapraklarım sararıyor… Ardın sıra, Dökülüyorum hayat denen ağaçtan, Bir bir yalnızlığa… &nbs..
Yağmurlu bir İzmir akşamında Yürüyorum umarsızca ve usulca Kapkara bulutlar yere değecekmiş gibi alçalmış Araçların farları belli belirsiz aydınlatıyor..