Gitme… sonbahar oluyorum sonra…

Önce yapraklarım sararıyor… Ardın sıra,

Dökülüyorum hayat denen ağaçtan,

Bir bir yalnızlığa…

       Gitme… beni bırakma şu hazan mevsiminde,

       Kimsesiz yapayalnız ve hazin…

       Soldurma şu gülen yüzümü,

       Acıtma n’olur şu kanayan gönlümü…

Gitme… sen gidince soluyor,

Ne kadar renk varsa… hayatımda…

Önce gri bir ton alıyor… sonra kapkara…

Geleceğim, ümidim, düşlerim, an’ım,

Gitme acıyor her bir yanım...

       Gitme… senden sonra bir kar yağıyor ruhuma,

       soğuk mu soğuk…

       Beyaz bir kasvet sarıyor her yanımı…

       Donuyor tabiat, donuyor yaprak, donuyor sarı renkli kır çiçeklerim…

       İçimde ki kelebek donuyor…

Gitme… sensiz buralara bahar gelmiyor…

Her günüm zemheri, ayaz bitmiyor…

Yeşilin rengi yok, sarılara küsmüş dünyam…

Gitme bahar gelsin yine dünyamıza…

       Gitme… sana hasret günler çok zor geçiyor…

       Bitmiyor içimde ki ıstırap, acım dinmiyor…

       Karakış her yer, çiçekler açmıyor…

       Sana hasret günler çok zor geçiyor…

Gitme… Sensizlik deryasında

Küreksiz bir sandal gibiyim…

Ne yönümü biliyorum ne de yolumu…

Rehberim, pusulam ol…

Gitme, koyma beni karanlıklarda…

       Gitme... sensiz karanlık, gündüzüm,

       Yalnızlık olmuş her bir yanım...

       Gözüm görmüyor, işitmiyor kulağım...

       Aydınlat ruhumu, kandilim ol benim...

Gitme... yağmura hasret toprak gibiyim,

Dudakları çatlamış ve kurumuş...

Bir damlacık su, bir merhem ol yarama,

Köz köz olmuş derdinden yüreğim…

Gitme…