hiçlikten geliyorsun hiçlik giyinmiş pelerin
nasıl da bekliyor seni gözdelerin
bükülüyor zaman sen geçtikte ardından

geçmiş geleceğe kısalıyor
gelecek
hep eski hallerin

peçeni açmak için ne ister saklı gönlün söyle
bulutları mı içmelisin doğdukları yerde
suyumu sevmelisin nemli nemli
al buyur 

denizin tuzu da senin olsun
rüzgarın huyu da
ama önce
görsün endamını doya doya gözlerim

yüzü yoksa kimse kim değil
yüzün yoksa hiçbir şey sen değil

arayanlar yorulur eninde sonunda
bulanlar kendinde kaybolur
döner devran

ne kadar yüzsüzlük varsa senden sorulur

hiçliklerden geliyorsun hiçliğe çıkıyor yolun

nasıl da anlamıyor seni gözdelerin
anlamlar yitiyor sen geçtikçe ardından

bilgeler cahilleşiyor
cahiller
cahiller hep senin müritlerin