her şey eğime boyun eğerken
seni bu dağlara getiren nedir söyle
sislerde titreten 

patikalarda terleten 

nedir

oysa arkanda bıraktıkların öyle ağır ki
kentleri yıkar ah etseler peşinden

yolları bağlar birbirine

ve gözlerinde

insanlık ağlar

herkes rengini sererken ortalığa
senin bu suskunluğun nedir söyle
haykırışlarını kesen
dilini düğümleyen
nedir

oysa biriktirdiklerin öyle ağır ki
gezegenleri doldurur dökülseler içinden
yörüngeleri yeniden çizer

ve yüreğinde
yıldızlar söner