çiğdem bozkurt çiğdem bozkurt

Varoluş

Anlamın derinliğinde

Sürdüm izini.

Denizin mavisinden,

Ağacın yeşilinden

Topladım özünü

Yağmurların hüznünde

Kar tanelerinin çocukluğunda yıkadım.

Gözlerin konuşmasa,

Bakmasaydım kendime içinin aynasında,

Beklerdim daha.

Vaktidir dedim.

Deli bala sırlı bir dokunuşun vaktidir.

Bir sabah uyandım

Seni sevdim.

Kıskandı ömrüm.

Gücendi Tanrı.

Gönül aldım, ömür verdim.

Düşüme yaydım, gerçeğimle sardım.

Bıçak sırtıydı yolum

His oldum kanatlandım.

Varlığınla büyüdüm

Dünyayı kucakladım.

Ateş oldum alev alev

Köpürdüm taştım dalga dalga.

Bir gece uyudum

Seni sevdim.

Gümüş kuyruklu gecelerde,

Kalaylanmış Ay ışığında

Bülbül sesli seherlerde

Su başında,

Dağların dumanında

Martı çığlığında,

Ihlamur kokusunda

Geçmişte ve gelecekte

Dünde, bugünde

Nefes aldım

Seni sevdim.

Ömrüme borcum,

Tanrı’ya sözümsün

Seni sevdim


devamını oku