gökler bile kapanır 

göğsünden vurduğunda yıldırımlar

yağmuru yüreğine iner

yağan olmaz

çatlar içten içe çivit mavisi 

bulut olmaz  

her düşüşte içe yürür yaralar

kazıldıkça sızar hüzme hüzme

yanmayı susan

külleri öpen 

oy toprak başa 

duasını unutan

zamana kök salmış sabır ağacı

mühürlenmiş kuyunun yusufçuğusun

yüzünü hatırlayan bir ayna bul

senden gayrısını sana veremem