her şey suskundu
ruh kıpırdadı sonsuzlukta
ruh dediğim hevestir
ve karanlığa hapsedilmiştir hiçlikte
rastlantı işte
rastlantıyla işte
açıldı sonsuzluğun kapıları
ve döndü başı evrenin
döndüğü gibi sessizliğin söze
o an büyülendi heves
ışık olsun dedi, ışık olsun
ve ışık doldu gözleri
seçildi mevsimlerin yüzleri
ama karanlık bırakmadı peşini
gölge gölge tutup eteklerini
karıştı hayata
olsun
ışığın teni su
ışığın nefesi sıcak
bir kuş olup
şairin dudağına konacak
kondu mu kondu
ama bu
ne sondu
ne son olacak