ey kendisine ağlamaktan korktuğum gözistan 

anlatamam susmaktan çatlarken dudaklarım 

adını öylesine anamam

bilsinler ile bilinmezlik arasında bir yerde

hem sorsunlar isterim hem dokunmasınlar

saçlarının teline, kokuna, benine

geceler gibi büyüyorsun zihnimde 

her şey senin gözlerin oluyor 

mühür olup deliyor ciğerimi müjgan müjgan 

temren neymiş kör bıçak oluyor hatıraların  

arıyor kanırtarak canımın içinin de içini

Sormasınlar benden evlad u iyalimi

Söylesem sen incinirsin sussam ben…