-bir his aralık’ı-

bir içli yalnızlık döner durur başında

eli kaşınsa şimdi para gelecek der

oysa hep kimsesizlik pişer fakirlik aşında 

kafası kapıya çarpsa son yolculuk zanneder

yatağı somyadan yastığı bir parmak toz

feri dahi yanmaz gözleri hep gecedir

yorganı bitli pamuğu bir avuç buz

kırık tezenesi türküler közlü hasrettir

ne zaman geçmek ne de durmak ister

var mı umutla üflediğin nefesten daha bahtlı

ki koca dağları oynatır aşkla yerinden

kalkmaz acılar akşam battığı yerden

uyanmaz üç avuç suyu çarpmadan yüzüne 

güneş çakmadan kibriti gün senetle başlar