ben seni aklımdan nasıl çıkaracağım

aklımdan çıkarsam kalbimde bir yakıcı meltem 

kalbimden çıkarsam gövdemde bir tiz çığlık 

ölüm dedikleri bir cilveli deniz kızıdır 

belki de beklendiğim bir sonsuz ve dipsiz kuyu

oysa senle ben gizli bir rüyada bir çift gibi yaşıyoruz

yaşarken sağa sola yalpalayan yosunlar gibiyim

belki de bir unutulmuş hatıralar ormanında yürüyorum

içimde sisli havalarda hiç durmadan uluyan bir kurt sürüsü 

yeryüzü bir aşklar mezarlığı ise

onun en sadık köpeği benim kalbimdir

kime atıldığı anlaşılamayan bir boş ıslık gibiyim 

sen tarafından içilmeyi bekleyen bir serin testi suyu

neden sanki bilmiyorlarmış gibi yapıyorlar gerçeği

ben hayata uyumsuzum ama herkes her yalana uyumlu

geceleyin bir mum alevinden duvarlarda seni yaratmak

orada sabaha kadar gülüşmek ve fısıldaşmak seninle

yine bir dönencede geri geleceksin diye düşlemek hep

işte böyle bir çaresizlik ile böyle bir kötü yazgıda

böyle elden hiçbir şey gelmeden yaşamak 

sürekli bir tedirgin beklemek böyle

böyle bir hüzünlü ölmek