kendimi bıraksam sessizliğe

uğultular diyarına yollansam

yol olsam umudun savaşına

baharın busesiyle yağsam toprağa

usul usul çiçeklense her yanım

sarsa beni sessizlik

sarım sarım sarılsak

zerrelerime varsam

sussam

konuşsam

kendimi bıraksam şarkılara

nota nota kursam yuvamı

huzurun tınısını bulsam

mırıldansam sonsuza

sevinç tomurcuklarım olsa

sarsa beni şarkılar

sarım sarım sarılsak

ezgilerle buluşsak

söylesem

dinlesem

kendimi bıraksam rüzgara

efil efil essem yamaçlarıma

gezinsem çağlayan dağlarımda

püfürsem kibrimi

taptaze başlasam yaşamaya

sarsa beni rüzgar

sarım sarım sarılsak

meltemler dolansa ruhuma

essem

gürlesem

kendimi bıraksam s’onsuzluğa

zerrelerime ulaşsam

masiva uçmağa varsa

görsem göremeyişlerimi

ebediyet soluklasam

sarsa beni s’onsuzluk!

sarım sarım sarılsak

zerrelerime varsam

bulsam

tutsam

alsam kendimi

kendim olsam

olmaz mı!