ağlamanın da yolları vardır miniğim
her gözyaşını acıdan sanma
bilmek erdemdir dediklerinden beri 
bak kurudu gözlerim de
tenim ağlar
her gün ayak uçlarıma
yıldızlar damlar

önce yanılmayı öğren sen
ben geç kaldım ne yazık ki
duyduklarından asılırmış insan çarmıha
gördüklerinden atılırmış zindana
ben hiç kendimden bakmadım ki

susmanın da yolları vardır miniğim
her suskunluğu bilgelik sanma
suskunluk ikrardan gelir dediklerinden beri
bak kurudu dilim de
yüreğim yanar
her gün ayaklarımı
başka bir büyücü bağlar

önce konuşmayı öğren sen
ben geç kaldım ne yazık ki
suskunlukta düşermiş insan yatağa
unuttukça çekilirmiş hesaba
ben hiç hatırlamadım ki

gülmenin de yolları vardır miniğim
sen bunları boş ver de
neşeyi ara