kanayan gözlerime tuz bastım yokluğunda
yaşadığın kente kurtlar indi karşılarına durdum
ismini bağırarak ormanlara koştum bir deli gibi
oturdum vahşi hayvanlarla yemek yedim
nehir sularından içtim onlarla yere uzanıp
sonra kalktım kahkahalara yürüdüm yarı çıplak
sen üşüdüğünde yanan ateşlere köz oldum

durmadan bir ağlamak geldi yokluğunda
kulağı mandallı bir köpek gibi sokaklara savruldum
ahlaksız siyasetçilerin hepsine ahlaksız küfürler ettim
hepsinin birden yüzüne tükürdüm şeytani yobazların
duvarlara çarptım düşlerimi, arzularımı taşlara vurdum
önce her gece karanlıkta defalarca öldürdüm seni
sonra her sabah kalkıp bir güneş gibi kestim yolunu

gitmem ben gidemem
boş yere kendini avutuyorsun