“Muharrem masaları sil durma” derken
sanki soğuk bir yılan gibi tıslıyor adam
siyah dalgalı saçları ortadan ayrılmış 
gök yüzlü bir çocuk görüyorum orada 
elindeki bez ile hemen masalara seğirtiyor 
çocuk masayı temizlerken bile susmuyor 
elli kere gür sesiyle emrediyor adam 
“Muharrem çabuk ol biraz”

çocuk, tuzluklarla biberlikleri itinayla yerleştiriyor 
gözüm takılıyor on beşinde ya var ya yok
eli yüzü ışıldıyor, gözleri bir duru bir duru 
adam neden sonra başından ayrılıyor
ağaçlarla kaplı dağlık bir tesiste çalışıyor
masalarını temizliyor şehirlerarası yolcuların 
başındaki adam oralarda olmasa dahi 
işten kaytarma nedir bilmiyor 

bir sigara yakıp dışarı bakıyorum 
Muharrem o ara masama yanaşıyor 
o anda içimde birdenbire bir infial bir ayağı aksak Muharrem’in 
Muharrem topallıyor