beria rana aktaş beria rana aktaş

Afet'i Seyran

bugünlerde karmaşık baş döngülerim,

içimden bir sesin dışa vurumu

bastığım yerlerde deprem gürültüsü.

***

bir enkazım, sürüklenmiş batıyorum dip köşelere.

ses duymuyor, duyurmuyor;

boyun eğiyorum yıkıntıların hoyratlığına.

***

uzanan ellerin şefkatiyle kılıç kuşanıyorum karanlık zindanların ıssızlığına.

zifirden koyu bir yol içime giden,

kalbime saplanana kör bakışlarım.

***

gözlerimi açtığım pencerelerden bir yansıma

gönlüme düşen,

içimdeki telaşın keyifli yanı aşk dediğim.

aşk dediğim, bir doğal afet bünyeme;

kayboldum varlığına feda ettiğim kalp burukluklarımda.

***

kalbim kendini bulmaya hasret

kuytu köşelerin loşluğunda.

firari bir çığırışa esir adımlarım,

esaretten kurtuluşum sağır,

ben ağır ağır kalbimden gelene mahkum.

devamını oku