Erken döktün yapraklarını
Bir kiraz ağacıydın coşmuş baharda
En ufak bir rüzgârla yere sererdin
çiçeklerini
Meyveye durmaya özlemin vardı
Sert yeller esti
sonra
Meyvelerin dona
çaldı
Uzun bir zemheri
oldu dünyada
Senden sonra ne hastalıklar
ne savaşlar gördük
Acıtmadı canımı,
gözlerimi karartmadı
Sana son bakışım
kadar
Elimi son tutuşun
kadar
Beni bırakma,
deyişin kadar
Toprağa bir damla düştü
Kiraz ağacında gömleğim yırtıldı
Gül kurudu, an durdu
Senden sonra kimse tatlı bulmadı beni
Can sıkıcıydı adım ve zor kadın
Kimse sevmedi sonra…