Erken döktün yapraklarını

Bir kiraz ağacıydın coşmuş baharda

En ufak bir rüzgârla yere sererdin çiçeklerini

Meyveye durmaya özlemin vardı

Sert yeller esti sonra

Meyvelerin dona çaldı

Uzun bir zemheri oldu dünyada

Senden sonra ne hastalıklar ne savaşlar gördük

Acıtmadı canımı, gözlerimi karartmadı

Sana son bakışım kadar

Elimi son tutuşun kadar

Beni bırakma, deyişin kadar

Toprağa bir damla düştü

Kiraz ağacında gömleğim yırtıldı

Gül kurudu, an durdu

Senden sonra kimse tatlı bulmadı beni

Can sıkıcıydı adım ve zor kadın

Kimse sevmedi sonra…