üstünü çizemedikleri yüzüne çizgi çizgi yerleşir insanın daralır gece güneş güne sığmaz solgun bir akşam çalar kapıyı açılsa gök..

toprak çeker hep çeker ağaran saçlar nadasa hevessiz sessiz bir yılan zaman saat sekiz dokuz yine sabah olmuş yine akşam geldi y..

 “Ulen, arkadaş” dedi İsmail. Onun bu kaba saba hallerini, pat diyelerini pek severdi oda sakini. Halının desensizliğine, tek renkliliğine takılı ba..

sen ki geceye hükmeden cellat saydın kendini ölümlüler korksun diye senden darağacı giyotin kurşun derken acısan ne acımasan ne..