Siyah beyaz tuşlarında

piyanonun,

hücrelerinden iliklerine kadar

iyi kötü ikilemde yaşarsın...

Hani kırılırsın beyazlığa,

seversin siyahlığı...

Düşerken kalkmayı öğretir,

sana ömür boyu,

sağanak sağanak

yağarken gözlerine,

sevda  yağmurları...

Yaşamdan doludizgin

kaçmak istersin.

Bir tuş dokunuşunda,

sol sesi kalbinde,

kalbin ellerinin içinde,

kaybolmak istersin

melodinin içinde...

Siyah beyaz tuşların arasında,

hayal/et gibi dolaşmak,

koşmak istersin.

Kavgalarınla dans ederken,

dilin de fakirleşir sözlerin.

Direnmek umuttan 

bir parçadır ya hani,

alırsın ipucundan bedenini.

Koşarsın yaşlılığın

pamuklakmış saçlarının izinde...