hüzün perisiyle yaşıyorum nicedir 

bir gün sabaha karşı geliyor 

başka gün akşamüzeri 

ekşimtrak bir hisle dolanıyor 

sarılıyor ellerime, boynuma 

umarsızca.

dünler bugün

bugünler yarın oluyor

değişmiyor hayatın ritmi

öylesine tek düze, öylesine monoton…

ihtişamıyla yükseliyor gece

bağırıyor avazı çıktığı kadar 

buradayım ben!

acılı kadın, soluk benizli ihtiyar 

el verin geceye