her zaman gül
er yüzlüydü bilirsin
geçmişi dil/inden sil
ah/larını
kızıl değirmende tenin ruh
un
ne yaptıysan bu gün gülüm
se/medi
devrilmedi g/itti kör
kütük gece
kaçamadık çırpınan al
ev/lerden
yüzüme dol
ar gözlerinde yaş
yağar içime içime kar
anlık
tut saçından son
bahar y’elini de
……..sakın
mak/sa an
sızın
yokluğunu bana ek
sen taptaze
en düçâr diyarlara gidelim
bitelim papatyalardan beyaz
sev
sen de
sev
me
sen de
gidelim …