özlemek diye bir şey var

ne zaman burnumda tütsen

aklıma bir uçurum geliyor.

kuşları sevmem bundandır

yüzüme merdivenle tırmanıyorum

aklımın çatısındayım

saçaklara buz gibi tutunuyorsam

kışı sevmem bundandır

su yeşili gözlerim ne kadar arsız

uzaktan sevmek iyi de

tanrı değilim

et kemik bir veliyim

ellerimin teri bundandır

bir öpücüğü binlerce

sözcükle anlatamazsın

dudaklarıma ister yanaklarıma

nereme dokunursan dokun

kırılmam oyuncak değilim

çocukluğumu sevmem bundandır

ruhuna dokunduysam eğer

sen de hayallerime dokun bir gün 

bırak aynadan seyretmeyi

melek dediysem sana

gökyüzünü bilen değilsin

cemreleri sevmem bundandır

ne zaman aklıma gelsen

kendime kalan biriyim

sana ihtiyacım varsa deliyim

varlığın işaret parmağımda ya

yokluğunu sevmem bundandır

kurak yaşıyorsak sudan sebeplerdir

hayat iki kere yaşanan bir şey değildir