mükemmeli aradım sokak sokak diyar diyar

her heyecanlı varışım tek tek yok oldu 

kapılar kapandı çocuksu inatçı yüzüme 

kalbim sıkıştı gecenin kör düşünde

dizlerim kanadı

bir mendil veren olmadı

içime döndüm bağırdım çağırdım kendime

öfke kustum oluk oluk 

neredeydi bu aradığım nerede

bilinmez uçurumlardan savrulurken 

kendimden uzaklaştım

kavradım 

mükemmel de yoktu el veren de

yıkıldı kalıplar tozu dumana kattı

kalakaldım enkazın içinde 

bulutsu ellerim kalbimi okşadı

anladım 

her ân olgun bir büyü