Ölmek sevgilim

Bir güz sabahı 

Elinde umutlarla 

Ve yüreğinde dibi tutmuş sevdalarla ölmek

Bir başlangıç bilerek ölümü 

Bir vuslat sayarak 

Ve Korkmadan  ölümden 

Ölmek sevgilim 

Bir kuşluk vakti

Kılmışken  namazı

Oturmuşken çimenlere 

Gülümserken güneşe 

Hissederken esen rüzgarı

Dinlerken Öten kuşu 

Ellerinle boğarken sevdayı, düşü

Ve Azrail’e bile bırakmadan işi

Ölmek sevgilim,

Affetmişken tüm kırgınlıkları

Bitirmişken kafandaki kızgınlıkları

Unutmuşken kötü anları, hatıraları

Ve  yarıda kalmış şiirleri yazmışken ölmek

Ölmek, ölmek sevgili ;

Hiç bu kadar güzel durmamıştı