gönül gönüle değince gönül coşar ince ince
avuçlarında nazenin gül olur onu derin sevince

sözcüklere can veren hislerinle demle  hoyrat düşlerini 

satırlara yol düzen sevişinle coştur yorgun gülüşlerini

durma öylesine yıkama takvim yapraklarını 
biriktirdiğinde güzeldir sevdanın oruçlarını

iftarımsın niyetlerimin uçsuz bucaksız alışkanlığını
sahurumda yudumlarım son demin sıcaklığını

ağuşum bomboş yüreğim sarhoş derinliğinde 
misaller  ülkesinin doyumsuz çekiciliğinde 

bir sen bir ben bir de yaşanmamış ufuklar 
tüm ufuklarda yeşillenen umutlar

varlığın varlığımla denk bu ne hoş bir ahenk 
aynalara küskündüm ta ki seni bulana dek

sanki seninle yedek herkes yabancı herkes düşman 
say ki bir bir yolundu sevmelerim aşka pişman 

öyle tutkulu öyle hoyrat aldılar ki kanat kanat 
budadılar varlığımı zevkle sanat sanat 

hamurundan mı serkeşlik insan denen varlığın
çamurundan mı fersizlik sevda denen yarlığın

merdiven kurmuş arşa hem de bulutla koşa koşa
soluna taht sunmuş maverayla coşa coşa

miladı kavurmuş dört nala denksiz niyazlarla 
avurdu şişkin benzi pişkin imtiyazlarla