Kimse göremez seni
Kimsin,
Neredesin,
Hangi şiirimin hangi hâlisin?
Kimse bilemez.
-benden başka-
Sen;
Gövdesi diken kaplayan gülün,
“Seviyor” desin diye umut yoklatan papatyanın,
Nice yaşanmışlık saklayan koca çınarın,
Yağmur damlasını her bir iğnesinden süzen çamın
Toprak altında salınan köklerisin...
Görünende saklı senin gizemin 
En derinde salındı çimlerin...
Ve sen;
Saklısın kızıllıkta
O soluk alıp veren gülün 
Gövdesinden dibine,
Papatyanın aşk söylemine,
Çınarın kırışmış sinesine,
Çamın ruh inceliğine...
Her bir görünende 
ihtişamla 
Öyle saklısın sen işte...

Kimse bilmez...
Anlayamazlar seni,
Bakınca,
Sorunca,
Bir şeye yorunca...
‘Düşmezsin kelimelerin saklı dilinden sen'
Çözülemezsin
İşte sen öylesin...
Her bilinende sırıtmış gibi kendini,
Aslına sığınmış gizemsin...
Bende kal sadece,
Kimseler bilmesin...