samet yılmaz samet yılmaz

İpeklere Büründüm

Unuttuğun kitabın, buruşmuş sayfasıyım
Dünden bitme kalemin,
Sokağında bitmeyen sigarayım
Yatağında üşüyen, parmak uçlarındayım

İpeklere büründüm bugün,
Yalvardım gecen dünlere,
İzmarit dolmuş sokaktayım
Yorgun düşmüş bedenim

Ağırlar yalnızlığım beni
Hangi aralık da düştüm 
Kırılan kalemin parçasıyım 
Hoşça kal yalnızlığım 

devamını oku