samet yılmaz samet yılmaz

Kuşlar Konmuyor Artık Omuzlarıma

Kapa gözlerini sayarken dört duvarı 

Demlen yavaş yavaş çaresizliğe 

Kitapların kirli kalıntıları var üstümde 

Ne kattın bana topraktan başka 

***

Bir şehirde boğuldum 

Bir sokakta ıslandım 

Bir evde kapadım perdemi 

Ellerim günaha boğulmuş 

Sayamadım dört duvarı 

Kara Toprağı ıslanmış  

Ne verdin bana gözyaşından başka 

***

Acı da geçerdi gözyaşı da 

Güneş de doğardı ay da 

Bakma bana 

Kuşlar konmuyor artık omuzlarıma

devamını oku