Sevmiyorum işte!

Bu denli sırlanmayı

Gün ortasında

Yama aramayı

Anılar dehlizinde 

Ve ansızın yitirmeyi

Gerçeklik algısını

Somutlaşan her evrende

Sevmiyorum işte!

Yüreğimdeki düğümden

Kanamasını dizlerimin

Alamadığım her nefesi

Pencerelerde arayıp da

Yine eli boş dönmeyi

Ve yettirememeyi güneşi

Kara bulutlarına semamın

Sevmiyorum…

Unuttuğun sözlerini

Hala sayıklıyor olmayı

Çekip çıktığın

Her kapının ardında

Yanıp duran umudumu

Ve onca güzellik beklerken

Kilitli kapıların ardında

Anahtarı kaybolan tek kapıda

Israr eden kör gözlerimi.

     Yeniden doğabilmen dileğiyle…