Hani sarardı ruhumu bakışların
Soğuyan ellerimi yakardı sözlerin yavaşça.
Kaybolurdum sanki,
Sen konuştukça...
Sen konuştukça dursun isterdim zaman...
Duyacağım her ses, tını
Ne varsa anlamsızlaşırdı,
Sen solu isterdim hafızamda...
Senden başka yer, yabancıydı bana
Bakışların, son bulmasın bakışlarımda
Kirlenmesin hayalim,
Yokluğunda...
Ellerini çekme üzerimden...
Örtü ol ruhumda,
Battaniyem gibi
Sıcakça...
Sen bende kaldıkça,
Neşeleniyordu ya kirpiklerim bile
Kapanmak istemeyişleri vardı
Seni bir an bile,
Kaybetmemek adına...
Çok güzel severdin beni sevgili...
Yüreğime dokunurdu kalbin,
El olup sanki...
Sarardı sımsıkı ama yumuşak,
Isıtırdı içimi...
Hani bırakmak istemezdim seni,
Yamacımdan uzağa...
Benden uzaklaşınca,
Sanki dinecekmiş gibiydi huzurum,
Sönecek gibiydi sakinlik,
Düşecektim derin tuzağa...
Sevgili...
Ne dense yetmez ya hani bazen
Bilirsin sen...
Yetmediği yerdeyim.
Kelimeler tükenmekte...
Hiçbiri doldurmuyor cümle içlerini,
Veremiyorlar sana beslediğim hisleri...
Hani “Ne kadar seviyorsun beni?” demiştin.
Okşarken bakışların, içimi...
Sessiz kalmıştım.
Ben yüreğimde bıraktım o sesi,
Mıh gibi...
Değerini azaltsın istemedim tarifler,
Sıralı, ağdalı cümleler...
Ben sustum ama sen bilirsin beni.
Bilirsin, bakma sessiz kalışıma
Devam et sıcak dokunmaya ...
Çekme kalbini üstümden bir an olsun
Öyle güzel ki sevişin,
Geçiyorum kendimden...
Devam ederse gözlerin
Öyle bakmaya derin...
Sözlerin severse ruhumu,
Nasıl ayrılırım bir dakika?
Sabah olmasın, senin olduğun gece...
Sensiz doğan güneş
Doğmuşsa çoktan,
Kalmasın semâda...
Sevgili...
Öyle güzel ki sevişin,
Sevmeler talan olmuş senden gayrı...
Beni sensiz bırakma...
Beni sensiz bırakma,
Güzel sevmelerin yanımda kalsın.
Sevdan olsun solumda...
Bir ses essin sürekli,
Seni söylesin kulağıma...
Çekme gücünü üstümden,
Bırakma şefkatli büyünü.
Alıştı tüm hislerim,
Böylesi güzel doyuma...
Ah sevgili...
Ne güzel sevdin sen beni,
Sevdalandım sevdana...
Donandı iliklerime kadar bedenim,
O sıcacık aşkınla...