Siyanür sancısı

Kenarı yırtık güncemin,

yedinci izbe gününe                                                                                     

kör iğnenin deliğinden geçen,

zor gece benim.

Tenimden inip kemiklerime binen

bezgin cumartesi 

siyanür uslara panzehir,

dalgın düşüncelerim

Ah sevgilim?

Saatler ve arasında,

çizgiler arasında;                                                                                   

koyunlarını kaybeden kenger saçlı

şizofrene döndüm.

sayfaları çevirdikçe esen,

çehre züğürdü rüzgâr, 

kenara çizdiğim

vahşet dağlarından inen kurtlara tanık 

kaçak harfler var ya sadık kangal köpeklerim

kalem ki kutsal asam 

çalılara takılı saklı günler arayan benliğim çoban.

Dinler ve arasında

ve ölüler arasında heceleri,                                                                     

gözlerime sırıtan ey yalancı

merhamet!

Beyaz çölleri tutuşturan yedi gün ve altı gece 

kızıl çığlıkları dört kitaba sığınan yaşlı ateş                                                                                   

şiddet ki; başucumda yapraksız dalı zeytinin.

Değil mi ki o günü arayan, 

Sürüsü şehir,

taşrası kayıp çobanım 

Algınım siyanur düşüncelere panzehir zaman 

İğne deliğini çam sakızıyla sıvayıp, 

Öteki düşlerime yeni bir gün daha bulacağım.

Yeni bir gün..

Ah sevgilim!

Dört duvar arasında ısırgan bütün renkler 

sevişirken ve ürkek aşk dizelerini artık yazmayacağım 

bekleme! şu günce üstüme kapansın ki yazmayacağım!

Bulursa, anahtar deliğinden cağıracak seni 

eskitme güncesine sekizinci bir gün 

siyanür sancısına çareler arayan adam 

tacında zeytin yaprakların,

dudaklarında armağan çobanın

Ah sevgilim sen hatırla!

Neredeyse unutuyordum!

Sahi biz en son hangi barışta,

savaşır gibi öpüşmüştük?