Mülküne göz ışığı sürünce  

kalk ve yürü, zaman cimridir

ırmak geçemediğin

aşamadığın dağ senin değildir

Islanırsa gökyüzü,

yağmur damlasısın.

gökkuşağından iki renk beğen.

ıslatmadığın toprak kahverengi

düşmediğin su mavi değildir.

İnsanın sevgisi insana dokununca

çiziverir yüzüne en güzel sevinci

işte tam orada dursun saatler

saatlerce baktığın resimler

gülmeyen yüz senin değildir

Sevgilinin elidir belki hayaline dokunan

tut o eli uçurumlar delidir

öyle bir yurt bul ki kavuş kendine

ayağın toprak, başın dağ,

saçların ırmak, savaşın barış

güldüğün her şey güneşin olsun

Senden uzağa düşen gölge senin değildir