Hep bir yanım eksikti benim uçurum misali sessiz
Yüreğim çıplak gözlerim ıslak 
Hissizdi tenim 
Dudaklarım çatlak sözlerim kum misali 
dökülüverirdi
Asumanı rengin karanlığı delerken
Yerde toprak kapkara kesilirdi
Hep bir yanım eksikti benim uçurum misali sessiz 
Kalbimin yamaçlarından
Sıyrılıyorken ömrüm
Ak güllerime kan düşmüştü bugün
Vuslatın demine
Ses verirken hicranı ömrüm 
Sanki yokluğundan ürküyordum
Hep bir yanım eksikti benim uçurum misali sessiz 
Feryadım tırnaklarımı söküyor 
Ellerim tozlu kapıların tokmağında
Ölümü kokluyordu
Bir nefeslik ömrümü
Karanlıklara gömüyordu
Hep bir yanım eksikti benim uçurum misali sessiz 
Ahh …
Yalın ayaklarım 
Eşikler üstünde zincirli 
Sürgünü yaşayan aklım
Divane rüzgârlarda savrulurken
Küle bulanmış saçlarım
Asırları yıkıyordu
Geçmişim ruhumda tülleniyor, tülleniyordu
Hep bir yanım eksikti benim uçurum misali sessiz