bir giz doluydu yaşadıklarım

arsız gülüşleri mutluluk sanarak

ötesi berisi olmayan

vebalı günlerimdi geçip giden

inancım sancıyordu

yazık sana diyordu

menzilini göremediğim bir ses

şimdi kulaklarımda asrıma müjde olan

***

şafağı doğmayacak rüyalar kurbanıydım

yanardağların usulluğuyla uyudu ömrüm

masallar efsaneler ülkesinde aldandı benliğim

hiçliğin boşluğunda sallanırken

varışı kaçınılmaz

mahşeri bir vahaydı düştüğüm yer

ummanlar kadar gözyaşlarımla

siyah bir aynada

kandil yakamozuydu kalbim

sarhoş bakarken yıllar yılı dünyaya

göğsümde solmuş ayın rengi

karanlık gecelerin kahrında kaybetmişim

seher vakitlerini

topraktan damıtılmış

bir damla su olan özüm

ben üşüdüm 

sen ayaz tuttun 

cemresiz geçen bir ömürle

toktağan oldu kandıklarım