uykunun sazlığında boy verirken rüyalar

utandı yosunlarım su altına saklandı

yüzleştim yüreğimle hem de onun yüzüyle

güneşin diliyle ışıdı cümlelerim

bülbül dala konmuştu gülüm ballar tadında

kar oldum bahar oldum yaz oldum dağlarıma

gerçek oldu hayallerim sımsıcak sarmaladı

gökyüzü mavisini yalnız bize sakladı

nasıl başladıysa rüya öyle bitmedi masal

sis ve siren birlikte ruhumu tırmaladı

uzadı yas müziği puhu kuşunun

taşla doldu denizim yer gök kan revan

gözyaşlarım tuzunda tanrısını aradı

tanrı parmak salladı

aşk sana yasak dedi

bir top hiçlik yolladı açılan avucuma

bekle biraz sabrını kendimce sınıyorum

güzel günler çiziyorum öbür hayatta sana

ruhunu yaralama dik dur boşa ağlama

tanrıyı dinlemek gerek o her zaman doğrudur

yol verir yolu-verir isterse taş koyuverir

hikmetinden sual olmaz

koyduğu taş bakarsın sevgili sunuverir

çiçeğim elimde başımda taç baharı yola saldım

kendime serilmiş kuru

bir bohça çeyiz kaldım