Hiç habersiz,
Gözlerde yaş olmasıymış
Sözlerden uzak kalırken mânânın,
Kalbe vurduğu mânâymış...
O, tariften münezzeh sisli manzara
O, kalp ısıtan hisli yansıma
Tüm aynalara biriken o gizli sîma
Vazgeçmişken gülmekten,
Doldu dualı avcumda
Tebessüm düşürdü beklemeden,
Yıldırım hızında dünyama
Varıma, yoğuma
Ölümü beklerken aldığım her soluğa...

Sevincin bile korkmasıymış bu edâlı şey...
Korkmasıymış;
Olursa eğer, son bulmaktan
Olur da bir an daha az yanmaktan...
Çünkü serinlik tattı çıra, 
yangından...
Gözlere mil çekildi,
Sözlere mıh...
Gündüzler ki;
rol çaldılar geceden utanmadan
Sessizlik taşıdılar günün en ortasına,
Her yarına,
Tüm sonralara 
Ve bana yakın sonuma...

Sessizlik dolsun ki daha da fazla 
Yaşansın hayaller yeniden...
Gelmesin senden başka şeyler,
Cam yapısı hatrıma...

Gündüzler niyetlensin sana,
O en sessiz geceden...
Ve başka şey düşmesin dilime,
O yakıcı iki heceden...