saksafon solosu ne zordur çeken bilir 
kırmak istiyorum bu ruhumu daraltan beyazcamı
mekanik sanatçıların mekanik gülüşlerini dağıtmak
yok etmek tuhaf tavırlı skandal üreticilerini
ah sıvasız lojmanında çiçek bile ekemez memur
fabrikadaki işçiler akşama ne yiyeceğini bilmez 
hastanelerde süründürülen hastaları vardır onların 
çocuklarının kep fırlatan özel okulları yoktur 
ne diyorum bak dinle; açlıktan ölen en güzel insan
deyha! akbabanın gölgesinde serinleyen 
o simsiyah ve badem gözlü çocuktur

Janis Joplin’in tırmaladığı zavallı gitar tellerini 
her gazetede zıpçıktı türeyen aşk uzmanlarını 
daha ceninken esrar tüküren hasta ruhunuzu 
şarkılandıkça şiirine zam yapan haymatlosu 
heeepsini parçalamak istiyorum ağzımla doğrudur 
kırmak istiyorum üzerimdeki asalak yaşamlarını 
Şakil O’Nil ile Şakira karışımı adamların cilveli bakışlarını 
zırıl zırıl ihtiyar bir ağustos böceği de tepemde 
töremizde güya arkadan vızıldamak yoktur

topuyla bizi oynatmayan medyanın şişko çocuğu ey 
top tekniği zayıf olanların delikanlıdan sayılmadığı ahlak 
zürafa sokağında top süren topçular neyiniz olur desem 
bir eski başbakan tebessümü iliştireceksiniz yüzünüze 
siz gündüz tokaçlayıp akşam tokaçlanan kadınlarımız 
sen zülüf düşüremeyince hırsından çatlayan kel 
biz faşistiz kendi ülkemizde adımız geçse 
bu şiirime hatırınıza jazz soktum 
blues girsin gözünüze